Ang talambuhay ni Kyle lynette Lanip

ako ito

Ito ang kwento ng buhay ko hindi man nabiyayaan ng ibat ibang talento tulad ng iba,ay ayos lan dahil hindi dahilan ito para panghinaan ako ng loob.Ako si kyle lynette lanip isang babaeng masayahin ,makulet,at puno ng pangarap a buhay.Ngunit sa kabila ng aking mga pinapakita maraming tao pa din ang humuhusga sa kung ano ako kaya heto ako ibinabahagi ang kwento ng buhay ko.
    
        Sa pag-iibigan ng aking ama at ina na sina Norlito Lanip at Janet Lanip  ay nabuo ako.Pinanganak ako noong December,12,1994 sa San Pablo City Hospital at ako ay nabinyagan sa Calihan Farconbil Church.
        Sabi ng mama ko kahit pagod,magulo,at maligalig ako ay ayos lan dahil naging masaya aman ito.At dahil Dec.nakalagay na din ang amaing Christmas Tree,kaasing tanda ko daw ito kaya ganon nalang kung ingatan ng mama ko.
        Sabi pa ng mama ko napaaka iyakin ko daw noong bata ako,napakaligalig ko daw at napakalikot.Madalas akong inaalagaan,nilalaro at pinapatawa ng kuya ko.

noong ako ay bininyagan

        Noong bata ako wala akong ibang alam gawin kung hindi mag laro,kumaen at matulog,pero ng dumating ako sa 5yrs.old doon ko nalaman na kahit bata ka pa ay kailangan mo din pumasok sa eskwelahan.Noong akoy pumasok ng Kinder ay 5yrs. old ako at akoy pumasok sa Day Care Terrace CenterSan Pablo City.Naging masaya ako sa pag pasok sa paaralan,dahil nakakilala ako ng mga bagong kalaro at kaibigan.Noong kami ay kinder umali kami sa sayaw na ginanap sa Liceo De San Pablo.Nang makapag tapos ako ng kinder ay naanyayahan ako ng aming barabggay na sumali sa Sta.Cruzan.Masaya ako sa aking naranasan noon at dahil bata pa ay maraming natutuwa sa akin.

nag sagala ako nito

         Nang akoy mag grade 1 ako ay pumasok ssa San Pablo Central School.School na ito ako pumasok ng grade1 hanggang grade6.Noong akoy grade1 madalas akong mapagalitan dahil sa aking angking kakulitan.Naranasan ko din na pumnta si mama sa aming school dahil upang pag sabihan ang aking kaklase na umaaway a akin.simula ng pag sabihan siya ng mama ko ay hindi na niya ako inaway.
          Marami pa akong ibang karanasan habang akoy nasa elementarya pa lamang kagaya ng pag kakaroon ko ng crush noong akoy grade5.Ngunitng ako ay nag grade6 ay hindi na siya sa aming school pumasok,at syempre dahil bata pa hindi naman nag tatagal ang mga ganun.Nang akoy grade6 nakakilala ako ng mga bagong kaibigan.Isa sa mga hindi ko makakalimutang nangyari sa buhay ko ay ng akoy napili ng aming guro na bigyang parangal sa aming Recognition Day.

ako,si papa at kuya ko

           Nang dumating ang aming Graduation Day,halong lungkot at saya ang aming naramdaman.Lungkot dahil kaming magkakaibigan na kahit nag kakaaway away ay magkakaibigan pa din.Ganon pa man ay naging masaya na lang kami para sa isat isa,at hindi namin napigilang umiyak.
          Sa pag pasok ko ng 1st yr. ay madaming nag bago,dito mas naging maayos ako dahil teen ager na ako at may mga bagong makikilalang kaibigan.Simula 1st yr hanggang 4th yr ay nananatili ako sa section 'F'.

ako at kuya ko

Ngayon ko naisip na hindi pala habang buhay, ay puro laro kain at walang iniisip o iniintidi sa buhay dahil hindi lahat ng tao ay walang problema. Sa kabila ng iyon mayroon akong mga kaibigan na nakilala sila ang naging sandalan ko kapag may problema ako. Habang tumatagal nabuo namin ang aming samahan at ito ay tinawag naming party pips. Masaya ako dahil nakabila ng ako dito kahit na minsan away tampo iaayos namin ito
         Marami na akong naranasan, nandiyan ang naranasan kong malungkot,madapa,at mabigo pero hindi naging dahilan ito  upang hindi ako bumangon mula sa aking pagkakadapa. Nandito ako patuloy na nagiging matatag sa kabila ng lahat kong problema na hinaharap at haharapin pa
           Nais kong maging proud ang aking mga magulang sa akin. upang sa ganoon ay mabawi man lang ako sa paraan na kaya at alam ko. Dahil ito lang ang paraan na alam ko upang makabawi sa kanila sa ginawa nilang sakripisyo dpang mapag-aral ako.Kahit na sobrang pasaway ko ay hindi nila ako pinababayaan  pero kahit lagi nila akong pinapagalitan ay naiintindihan ko sila  dahil kapakanan ko ang iniisip nila  kahit puno ng problema ay naging masaya at makulay parin ang aking buhay, dahil sa mga bagong kaibigang aking nakilala ngayong fourth year na binansagan naming pokemons group, natutulangan nila akong maging masaya at nakakapagsabi ako sa kanila ng aking mga problema at pinakikingan nila at dindamayan ako

si kuya at ako

            Nagpapasalamat ako dahil mayroon akong mga kaibigang nakilalang tulad nila. isa din sila sa mga dahilan kung bakit nagigng matatag parin ako sa kabila ng lahat kong nararanasan
            Sa kabila ng aking mga nararanasan akoy mayroong natutunan at ayon ang pagiging matatag sa pagsubok na aking haharapin. Gamiting lakas ng loob ang mga kasawiang naranasan upang sa susunod ay mapagtagumpayan ang mga susunod na problemang darating a aking buhay dapat tayo ay laging positive thinker
            Ako si kyle lanip isang babaeng positibo,masiyahin,palaban,makulit, at higit sa lahat marming pangarap nagustong maabot kaya sa lahat ng problema aking hinaharap at haharapin hindi ko ito suukuan imbis ay lalaban ako at gagawin g inspirasyon sa aking pag-tatagumpay.

            Ito ako kaya sa mga taong hindi ako naiintindihan ang tunay na ako, dito sa kwento ng buhay ko makikilala niyo ako. Hindi ko masisisi ang mga taong hindi naiintindihan kung sino at ano talaga ang isang kyle lanip. Kaya sana sa kaunting naibahagi ko sa inyo ay maintidihan ninyo ako at sana kahit papano ay may aral kayong napulot sa istorya ng buhay ko.